Powiatowa Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna

Specyficzne trudności w nauce czytania i pisania

12 września 2017

O trudnościach w nauce mówimy wtedy, kiedy uczeń pomimo starań nie potrafi w odpowiednim czasie przyswoić sobie wiedzy i umiejętności przewidzianych w programie nauczania. Specyficzne trudności w uczeniu się odnoszą się do uczniów w normie intelektualnej, którzy mają trudności w przyswajaniu treści nauczania, wynikające
ze specyfiki ich funkcjonowania percepcyjno – motorycznego i poznawczego, nieuwarunkowane schorzeniami neurologicznymi. Wcześnie występujące trudności
w uczeniu się, czyli nieprawidłowości rozwoju u dzieci w wieku przedszkolnym, mogą być zapowiedzią ryzyka dysleksji czyli późniejszych problemów z nauką w szkole, tj. trudności z czytaniem, pisaniem, liczeniem, przepisywaniem i pisaniem dyktand. Ryzyko dysleksji przejawia się znacznie nasilonymi trudnościami w opanowaniu czytania i pisania, obserwowanymi od początku nauki szkolnej oraz objawami opóźnienia rozwoju funkcji poznawczych (głównie językowych) i ruchowych, które są zaangażowane w nabywaniu tych umiejętności szkolnych.

Według M. Bogdanowicz  dysleksja rozwojowa to specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu, które dają o sobie znać w dzieciństwie, od początku nauki czytania i pisania. Dysleksja rozwojowa najczęściej ujawnia się przez całe życie. Termin ten zaproponowany w latach sześćdziesiątych określa cały syndromu specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. W ramach tego syndromu wyróżniono trzy terminy: dysleksja, dysortografia i dysgrafia dla różnych form zaburzeń czytania i pisania.

      Dysleksja charakteryzuje się trudnościami w dekodowaniu pojedynczych słów,  co najczęściej odzwierciedla niewystarczające zdolności przetwarzania fonologicznego. Trudności w dekodowaniu pojedynczych słów są zazwyczaj niewspółmierne do wieku życia oraz innych zdolności poznawczych i umiejętności szkolnych. Trudności te nie są czynnikiem ogólnego zaburzenia rozwoju, ani zaburzeń sensorycznych. Oprócz trudności w opanowaniu sprawności z zakresie czynności pisania i poprawnej  pisowni objawia się różnorodnymi trudnościami w odniesieniu do różnych form komunikacji.

       Symptomy dysleksji rozwojowej w:

  1. czytaniu:  
  1. pisaniu:

         Diagnozowanie specyficznych trudności w uczeniu się jest potrzebne w celu doboru specjalistycznych metod nauczania i opieki nad dzieckiem, zróżnicowania tempa uczenia się, dostosowania wymagań szkolnych do możliwości i potrzeb ucznia. W celu ustalenia czy trudności w nauce dziecka mają dyslektyczne podłoże, konieczne jest przeprowadzenie wielospecjalistycznych badań diagnostycznych.

 

Bibliografia:

  1. Bogdanowicz M.: „O dysleksji, czyli specyficznych trudnościach w czytani i pisaniu – odpowiedzi na pytania rodziców i nauczycieli”, Lublin 1994;
  2. Bogdanowicz M., Adryjanek A.: „Uczeń z dysleksją w szkole” , Gdynia 2004;
  3.  Brejnak W.: „Dysleksja w teorii i praktyce”, Warszawski Oddział Polskiego     Towarzystwa Dysleksji. Oddział Terwnowy nr1, 1999;
  4. Spionek H.: „Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne”, Warszawa 1985.

 

Opracowała: Katarzyna Borowska

Rozwiń Metryka

Podmiot udostępniający informację:
Data utworzenia:2017-09-12
Data publikacji:2017-09-12
Osoba sporządzająca dokument:
Osoba wprowadzająca dokument:
Liczba odwiedzin:4616